 Szukaj |
| >NASZE STRONY |
 MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
Statystyki |
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Legendy Wikingów
Wstęp
Na samym początku chciałbym powiedzieć, że tworząc ten artykuł korzystałem z internetu, „Słownika wyrazów obcych” Kopalińskiego i własnej wiedzy. Mam nadzieję, że spodoba wam się ten artykuł, myślę, że temat jest ciekawy. Zapraszam do czytania i komentowaniaJ
O początku świata
Na początku nie było niczego, ani piasku, ani morza, ani ziemi, ani nieba z gwiazdami. I wtedy duch wszechojca stworzył Byt, na południu powstał Muspelheim, kraina żaru i ognia, na północy Nilfheim, kraina mgły, zimna i ciemności. Z północy do Nilfeimu wpłynął zdrój, z którego wyłoniło się dwanaście rzek, które rzuciły się w otchłań dzielącą północ i południe i tam zamarzły. Z Muspelheimu leciały iskry na lód, który począł się topić i wyszedł z niego olbrzym Ymir, a za nim Audhumla, olbrzymia krowa, której mlekiem żywił się olbrzym. Kiedy pewnego dnia napił się do syta, zasnął, a z jego pach wyrosły dwa olbrzymie stworzenia, mężczyzna i kobieta, którzy dali początek rodowi olbrzymów mrozu i szronu. Audhumla, która nigdzie nie mogła znaleźć trawy zaczęła lizać lód, aż w końcu uwolniła trzeciego mężczyznę, który nazywał się Buri. Własną mocą stworzył on syna, o imieniu Bors, który wziął za żonę córkę olbrzyma Bolthorna, Bestlę. Z tego związku narodzili się Odyn, Wili i We, a wraz z nimi przyszedł na świat boski ród Azów. Trzej bracia zabili olbrzyma Ymira, a rzeki krwi z jego ran zalały świat i potopiły wszystkich olbrzymów mrozu i szronu, poza niewiastą i olbrzymem, który nazywał się Bergelmir. Oni byli przodkami przyszłych rodów olbrzymów. Martwe ciało Ymira zostało wrzucone w otchłań pomiędzy Muspelheimem, a Nilfheimem i zrobiono z niego ziemię. Z jego krwi powstały rzeki, morza i oceany, z kości i zębów góry i skały, a z czaszki sklepienie niebieskie. Gdy Azowie rzucili w powietrze jego mózg, zawisł on jako chmury, z włosów powstały drzewa, a z brwi wielki wał, który miał chronić Mitgard, krainę ludzi przed morzem i olbrzymami. Z iskier Muspelheimu powstały gwiazdy, które dostały swoje imiona i każda osobny tor ruchu. Ziemia otoczona przez morze zaczęła się zielenić. Gdy Odyn, z braćmi wędrował brzegiem morza zobaczyli oni na plaży dwa drzewa, jesion i wiąz, które bardzo im się spodobały. Z jesionu został stworzony pierwszy mężczyzna, z wiązu kobieta. Odyn tchnął w nich życie i ducha, od Wilego dostali rozum i uczucia, a od We wzrok, słuch i mowę. Bogowie stworzyli na świecie dziewięć królestw, trzy niebieskie, trzy naziemne i trzy podziemne. Głęboko pod ziemią leży Nilfheim, kraina lodu i umarłych, gdzie zbrodniarze i krzywoprzysięzcy cierpią za swe winy, Schwarzalfenheim to kraina Nocnych Karłów, garbatych i brzydkich. Znają się oni na wielu sztukach, wykuwają drogocenne klejnoty i broń. Po nocach straszą i dręczą ludzi. Na ziemi leżą Mitgard, kraina ludzi i kraina olbrzymów, jest też Wanenheim, królestwo bogów ziemi i wody, którzy zwą się Wanowie. W niebie jest Muspelheim, kraina ognia, Lichtalfenheim, kraina gdzie żyją świetliste karły, zawsze radosne, są przyjaciółmi ludzi. W niebie jest też Asgard, święta kraina Azów. Jest tam dwanaście zamków, w których mieszkają bogowie. Ziemię i niebo łączy Bifrost, łuk tęczy. Mogą nań wejść tylko bogowie, a strzeże go Heimdal, posiadający róg Giallar, którym wezwie Azów do walki w dniu Ragnaroku. Na tronie, w Walhalli, największym i najwspanialszym pałacu, siedzi i rządzi bogami i ludźmi Odyn, zwany przez nich także Wodan. Na jego ramionach siedzą dwa kruki, Hugin- myśl i Munin- pamięć, które latają i zbierają dla Odyna informacje ze świata. Pośrodku Asgardu stoi Yggdrasil, wiecznie zielony jesion, który swe gałęzie rozpościera nad całym światem, a korzeniami sięga do Hel, królestwo zmarłych. Obok niego stoi studnia Urd, a obok niej mieszkają Norny, zwące się Urd, Werdandi i Skuld. Znają one los wszystkich bogów i ludzi. Yggdrasil nie zawsze będzie się zielenić, gdyż smok Nidhogg podgryza jego korzenie i w końcu jesion zwiędnie. Potem nadejdzie Ragnarok, dzień zmierzchu bogów. Wtedy to w wielkiej bitwie staną naprzeciwko siebie olbrzymy, wąż Mitgardu, Fenris, bogowie i bohaterowie. Potem przeminie Asgard i Mitgard, a wszelkie życie zgaśnie.
O Thorze i jego młocie
Kiedy pewnego dnia Thor obudził się i spostrzegł, że jego wspaniały młot Mjollnir zniknął wpadł w wielki gniew. Mimo iż przeszukiwał wszystkie komnaty pałacu młot nie odnalazł się. Przyszedł wtedy do niego Loki i powiedział, że może sprawdzić czy Mjollnira nie ukradły olbrzymy. Thor przystał na to, udał się więc Loki w przebraniu do Utgardu, siedziby olbrzymów. Dowiedział się tam, że tak jak podejrzewał, król olbrzymów Thrym, skradł bezcenną broń. Ogłosił on, że zwróci młot Thorowi tylko wtedy gdy dostanie za żonę najpiękniejszą boginkę, Freję. Ponieważ Freja za nic nie chciała się na to zgodzić, Heimdal, mądry syn Odyna wymyślił przebiegły plan wykradzenia młota olbrzymom. Pojechał więc Thor przebrany za Freję, a towarzyszył mu Loki przebrany za jego służkę. Kiedy dotarli na miejsce Thrym bardzo się uradował i kazał natychmiast wydać ucztę weselną. Zdziwił się wielce gdy jego przyszła żona zjadła całego woła, osiem łososi i wypiła trzy beczki miodu. Loki widząc co się dzieje szybko wyjaśnił, że jego pani nie jadła przez tydzień z tęsknoty za królem olbrzymów. Bardzo mu się to spodobało. Lecz gdy podczas uczty uchylił welon Thora by zobaczyć twarz swej przyszłej małżonki przeraził się widząc tak świetliste i iskrzące się oczy. Loki jednak czuwał i wyjaśnił, że to przez to, że jego pani nie spała przez tydzień, nie mogła bowiem przestać myśleć o Thrymie. Królowi olbrzymów bardzo się to spodobało, więc kazał przynieść prezent ślubny dla swojej małżonki, którym był Mjollnir. Thor nie mógł uwierzyć w swoje szczęście gdy jego broń została złożona na jego kolanach. Chwycił szybko swój oręż i pozabijał wszystkich gości weselnych, czym zemścił się za kradzież Mjollnira.
strony: [1] [2] [3] |
komentarz[13] |  |
|
|
|
|
|
| Komentarze do "Legendy Wikingów" |
|
|
|
|
|
|
© 2000-2007 Elixir. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Designed by Kerm
Engine by Khazis Khull based on jPortal
|
|
|
