 Szukaj |
| >NASZE STRONY |
 MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
Statystyki |
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Przedstawiona wcześniej próba wyjaśnienia powstania fantasy jest ciekawa, ale – według mnie – nie do końca prawdziwa. Fantasy miałaby powstać jako rozczarowanie i niemal bunt w stosunku do naukowego widzenia i postrzegania świata. Nie zgadzam się z tym poglądem do końca. Pomijając nawet chronologiczne daty powstawania utworów science-fiction i utworów fantasy, mam nieco inną koncepcję. Uważam, że zarówno jeden jak i drugi gatunek powstał z podobnej potrzeby – pewnego rodzaju ucieczki od rzeczywistości – nie tylko łączony z postępem technologicznym. Jeden sposób myślenia zorientowany jest na przyszłość, a drugi na przeszłość.
Sądzę, że sposób myślenia jest bardzo podobny, różnica tkwi w uzasadnieniu spójności świata. Może być ono naukowe („pseudonaukowe”) lub magiczne. Co ciekawe istnieją również utwory, w których magia występuje jednocześnie z nauką.
Do teorii Caillois nawiązuje koncepcja fantastyki proponowana przez Andrzeja Zgorzeleckiego. To, co przez Caillois nazywane jest: „niebezpieczną agresją, podważającą stabilność świata, którego prawa uważane były dotąd za nieodwracalne i niewzruszone” , Zgorzelecki traktuje jako „przełamywanie porządku uznanego w świecie fikcji za normalny” . W tej koncepcji istotą fantastyki jest właśnie przekroczenie lub przełamanie praw świata przedstawionego, które wcześniej w tekście zostały przedstawione. Zgorzelecki nazywa to zjawisko: „zanegowaniem poprzedniej wiedzy narratora lub postaci o znanej im rzeczywistości”.
Narrator bądź postać powinna zostać zaskoczona, zdziwiona lub przerażona wypadkami, które zaszły, wbrew jej wiedzy o przedstawionym świecie. Właśnie to zdziwienie jest kryterium podziału, które stosuje Zgorzelecki, aby odróżnić „fantastykę” (ale nie rozumianą jako gatunek literacki) od „fantastyczności”. „Fantastyczność” przedstawiona jest jako zjawisko „wszelkich subiektywnych i intersubiektywnych skutków procesu semiotyzacji”, rozumianych jako „nadawanie znaczeń w trakcie procesu nadawania lub odbioru” .
Choć nie ma wyczerpującej i jednoznacznej definicji fantasy, na potrzebę mojej pracy określę ją jako gatunek literatury popularnej, czerpiący inspirację tematyczną, kompozycyjną i – co w części ma potwierdzić moją tezę – funkcyjną – z legend, sag, podań, eposów i mitów. Wypadki i zdarzenia fabularne są podporządkowane zasadom realności i prawdopodobieństwa, modyfikowanym jednak przez funkcjonujące z nimi na równi prawa magii. W świecie fantastyczne, uzyskuje cechy realności, w ramach zaakceptowanej przez czytającego rzeczywistości alternatywnej .
Umberto Eco pisze: „fikcyjne światy są pasożytami świata rzeczywistego(...), ujmują w nawias lwią część tego, co wiemy o świecie rzeczywistym; pozwalają nam skoncentrować się na skończonym, zamkniętym świecie, bardzo podobnym do naszego, ale ontologicznie uboższym” . Możliwość ogarnięcia świata przedstawionego – alternatywnej rzeczywistości dla czytającego – powoduje współcześnie popularność literatury.
W tym miejscu chciałabym dodać, że obecnie w literaturze fantasy – mimo różnorodności elementów – pewne zaczynają dominować. Spowodowało to wyodrębnienie pewnych odmian fantasy, nazywanych gatunkami. Są to heroic fantasy, sword and sorcery oraz science fantasy. Pierwsza odmiana nawiązuje przede wszystkim do sag bohaterskich, opartych na różnych podaniach, zwłaszcza germańskich i celtyckich. Drugą wyróżniaja przede wszystkim podstawowe rekwizyty – miecz i magia. Trzecia wyjaśnia baśniową cudowność w pseudo-naukowy sposób . Powieść, którą zamierzam w dalszym ciągu analizować można zakwalifikować do dwóch pierwszych gatunków.
Barta.
strony: [1] [2] [3] [4] [5] |
komentarz[82] |  |
|
|
|
|
|
| Komentarze do "Fantasy jako współczesna mitologia na podstawie Sagi o wiedźminie A. Sapkowskiego - cz. I" |
|
|
|
|
|
|
© 2000-2007 Elixir. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Designed by Kerm
Engine by Khazis Khull based on jPortal
|
|
|
