 Szukaj |
| >NASZE STRONY |
 MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
Statystyki |
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Trybunał cz.1
Ostatnia rzeczą, którą pamiętam z mojego poprzedniego życia był pocałunek Victora. Pocałunek, który miał być Darem... Pocałunek, który stał się przekleństwem... Pamiętam dobrze jego uśmiech, jego spojrzenie, dotyk jego warg na moich ustach... a potem była już tylko ciemność.
Słyszałam wiele opowieści o Wielkim Upadku. Victor powiedział co mnie czeka gdy spadnę na samo dno własnej jaźni. Powiedział, że dobrze to zapamiętam. Ale ja pamiętam tylko ciemność pustkę i bezgraniczny strach zaciskający moje gardło. Tam miała czekać na mnie Lilith i poprowadzić mnie ścieżką Kaina. Jednak zamiast niej była tam ONA.
- Czekałam na ciebie – usłyszałam jej cichy głos, który mógł być tylko szmerem wiatru, ja jednak rozróżniałam każde słowo – Czekałam na twoje przybycie – jej słowa niosły się w pustce i brzmiały melodią w moim umyśle – Już czas byś się przebudziła, Dziecię Nocy.
Dopiero po tych słowach ujrzałam jej twarz i miałam wrażenie jakbym patrzyła w lustro. Jednak różniła się ode mnie, tak jak różni się dzień od nocy. Jej usta były blade, włosy czarne jak noc, skórę miała koloru śniegu, a oczy... Kiedy w nie spojrzałam ogarnęła mnie ich nieskończona pustka. W czarnych źródłach jej źrenic odkryłam tajemnice nieśmiertelności.
- Ja jestem Aerileth, strażniczka przebudzonych – teraz dopiero dostrzegłam, że jej usta nie poruszały się, że słowa płynęły pomiędzy naszymi umysłami – Zaprowadzę cię tam, gdzie odkryjesz tajemnicę Daru, tajemnicę, której nie każdy może sięgnąć.
Zbliżyła się do mnie i ujęła moje ramiona. Przeszył mnie ich lodowaty chłód, chciałam odsunąć się lecz jej delikatne dłonie nie pozwoliły mi na to. Zbliżyła swoją twarz i otoczył mnie jej mdły zapach, zapach migdałów i wanilii. Spojrzałam ponownie w jej oczy. Ich pustka niosła ze sobą obietnicę wiecznego życia i bezgranicznej wiedzy.
- Zaprowadź mnie ku mojemu przeznaczeniu – powiedziałam, a jej usta rozjaśnił uśmiech. Jej czarne jak sadza włosy otuliły mnie jak kokon i poczułam, że znowu zapadam się w otchłań. Lecz tym razem nie czułam strachu. Jej bezdenne, złote oczy były moją latarnią, prowadzącą mnie poprzez pustkę, aż do przebudzenia.... przebudzenia, po którym nie pamiętałam już swojego poprzedniego życia. Przebudzenia, po którym stałam się wampirem, Dzieckiem Nocy, jedną z Naznaczonych, posiadających Dar Zmysłu.
Victor przedstawił mnie Maureen, pani naszego Rodu, głowie Trybunału, od której otrzymałam Znamię. Wtedy właśnie, gdy jej usta lekko musnęły moje czoło, znacząc je krwawym pocałunkiem, stałam się pełnoprawnym członkiem Rodu pieczętującego się Gwiazdą i Wężem. Zostałam Inkwizytorem Trybunału.
Trybunał cz.2
Haruka. |
komentarz[5] |  |
|
|
|
|
|
| Komentarze do "Trybunał cz.1" |
|
|
|
|
|
|
© 2000-2007 Elixir. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Designed by Kerm
Engine by Khazis Khull based on jPortal
|
|
|
