..:: ELIXIR | Gry Fabularne(RPG) | Gry Komputerowe(cRPG) | Fantastyka | Forum | Twoje Menu Ustawienia
   » Menu

   » Recenzje

   Szukaj
>NASZE STRONY
 MAIN
:: Strona Główna
:: Forum
:: Chat
:: Blogi

 GRY FABULARNE
:: Almanach RPG
:: Neuroshima
:: Hard HEX
:: Monastyr
:: Warhammer
:: Wampir
:: D&D
:: Cyberpunk2020
:: Earthdawn
:: Starwars
:: Arkona

 GRY cRPG
:: NWN
:: Baldurs Gate
:: Torment
:: Morrowind
:: Diablo

 FANTASTYKA
:: Literatura
:: Tolkien
:: Manga & Anime
:: Galeria

 PROJEKTY
:: Elcards
:: Chicago

   Statystyki
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0

Niebo i Ziemia.



Niebo i ziemia. Błękitny bezmiar przez który przetaczają się burze i szara równina grząskich piasków, poprzecinana pasmami skał. A gdzieś pomiędzy, nie na ziemi i nie w niebiosach, w środku wszystkiego, rodzą się skrzydlate anioły. Czyste i niewinne, bezbronne wobec szalejących żywiołów.
Wysoko na niebie krążą wspaniali i wielcy starsi aniołowie. Przetrwali i urośli w siłę. Wypatrują oni swych młodych braci i otaczają ich opieką, osłaniają swymi srebrnymi ciałami od błyskawic i deszczu.
Nie zawsze jednak są w pobliżu gdy nadchodzi burza. Nie każdy anioł ma też swego opiekuna. Tacy wystawieni na deszcz, który wsiąka w ich skrzydła i gnie ich do ziemi, szarpani piorunami, które prują ich skrzydła, spadają. Coraz niżej i niżej. Niewielu ma siłę by samotnie przeciwstawić się furii niebios. Wielu spada na samą ziemię. Ci, którzy mimo wszystko nie tracą nadziej, kierują się na pasma skał. Inni opadają w piaski... i grzęzną, coraz głębiej i głębiej.
Samotni aniołowie z poszarpanymi skrzydłami, leżą bezsilnie na skałach. W końcu podnoszą się. Lecz niewielu spogląda na niebo. Niewielu ma odwagę marzyć, by znowu wzlecieć. Zostają na skałach, a ich skrzydła więdną (lecz nigdy nie znikają całkiem).
Są jednak i inni. Ci, których marzenia wciąż szybują wysoko. Oni patrzą w niebo i z wysoko uniesionymi głowami kroczą przez skalne pasma. Szukają wysokich skał i z ich szczytów rzucają się do lotu. Niektórzy spadają, czasem próbują jaszcze raz i jeszcze, nie zawsze. Wielu z nich wzlatuje, a im wyżej latał w młodość, im dłużej spadał, i im dalej są jego marzenia, tym wyżej doleci. I z nowym, spiżowym pancerzem dołączy do swych braci, by chwytać wiatr skrzydłami i karmić się świetlistymi błyskawicami.


Konor.
komentarz[3] |

Komentarze do "Niebo i Ziemia."



Musisz być zalogowany aby móc oceniać.


© 2000-2007 Elixir. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Designed by Kerm
Engine by Khazis Khull based on jPortal


   Sonda
   Czy ewolucja idzie w dobrym kierunku?
Jasne, tylko tak dalej.
Nie mam zdania.
Nie wszystko mi się podoba, ale
Nie widzę potrzeby.
To krok wstecz.
Musisz być zalogowany aby móc głosować.

   Top 10
   Bogowie greccy
   Fantasy jako ...
   Przeznaczenie
   Apokalipsa 20...
   Wilkołaki
   Legenda o kró...
   Bogowie grecc...
   Chupacabra
   Inspiracje ku...
   Egipscy Bogow...

   ShoutBox
Strona wygenerowana w 0.036173 sek. pg: