 Szukaj |
| >NASZE STRONY |
 MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
Statystyki |
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
SZALONE TEORIE DOTYCZĄCE ATLANTYDY
Gardenia w swoim tekście o Atlantydzie przedstawiła historię i to, jak wyglądało życie na zatopionej wyspie. Wspomniała też o kilku teoriach dotyczących tego, gdzie się znajdowała i jak została zniszczona. Ja spośród znanych mi teorii dotyczących Atlantydy wybrałam dziesięć, które uważam za najgłupsze, najdziwniejsze lub najbardziej bezsensowne. Wierzcie mi - ludzka wyobraźnia nie zna granic i czytając ten tekst będziecie się mogli o tym przekonać.
Taka małą uwaga na początek. Warto zwrócić uwagę na to, że z biegiem lat Atlantyda przestała być tym, czym uczynił ją Platon. W spekulacjach atlantologów można się dopatrzyć dwóch nurtów. Jeden jest w miarę bliski Platonowi, drugi czyni z Atlantydy kolebkę wszystkich cywilizacji, źródło wiedzy etc. (czego u Platona nie było).
To było tak nawiasem, a teraz zaczynajmy...
Miejsce 10. Teoria J.M. Allena
Allen jest autorem książki, w której otwarcie twierdzi, że Atlantyda to Ameryka Południowa. A równina, gdzie leżała jej stolica, znana jest dziś pod nazwą Altiplano. Już to budzi zdziwienie, ponieważ Altiplano jest prawie dwukrotnie mniejsza od mierzącej 2000 na 3000 stadiów Równiny Atlantydzkiej. Autor szybko jednak wyjaśnia wszelki nieporozumienia tłumacząc, że Platon użył greckiej jednostki długości zwanej stadionem dla określenia atlantydzkiej jednostki - mierzącej 92 metry (stadion 185) - przy takim przyjęciu miar wybrana przez Allena równina doskonale odpowiada temu, co pisze Platon. I teraz zaczynają się podobieństwa: mamy równinę otoczoną górami, mamy ocean (co prawda nie ten, co trzeba), mamy coś co może zastąpić morze - płytkie jezioro Pooopo, "mamy" także "kanał" okrążający stolicę Atlantydy. Musimy teraz wykombinować trochę deszczu - co akurat przewija się w wersji Donnelly’ego (o którym potem), z której to Allen najchętniej korzysta. Oprócz naginania miar długości autor naciąga jeszcze chronologię. Zamienia lata na miesiące księżycowe. Wychodzi z tego, że zmagania z Atlantydami toczyły się 1200 lat p.n.e. i są tożsame z wojną przeciw "ludom morza". Po złamaniu potęgi Atlantydów żeglarze feniccy prowadzili wymianę handlową z Ameryką Południową. Oprócz tego Allen wiąże wspomniane przez Platona pokrycie murów stolicy Atlantydy orchilakiem z inkaską praktyką wykładania ścian szczególnie ważnych pomieszczeń metalem. Oczywiście Allenowi udaje się odnaleźć wspominany wcześniej kanał. Jest on "nieco" krótszy od tego, o którym mówi Platon, bardzo ciężko także stwierdzić że jest on równy i ma regularny kształt...
Miejsce 9. Teoria Charlesa-Etienne Brasseur de Bourborga.
Brasseur był flamandzkim uczonym, który podróżował po obu Amerykach i studiował języki indiańskie, pragnąć dociec, skąd pochodzą Indianie i ich kultura. Natrafił on w Madrycie na napisaną w latach 50. XVI wieku przez hiszpańskiego biskupa Jukatanu, Diego de Landę, książkę o kulturze Majów. Biskup opisał w niej życie i zwyczaje Majów, zrelacjonował pokrótce ich historię. Twierdził także, że odczytał stworzone przez nich pismo hieroglificzne. Jakkolwiek de Landa miał rację co do sposobu oznaczania dat, to jednak w innych kwestiach popełnił liczne błędy (uważał mianowicie, że symbole oznaczają pojedyncze litery, tymczasem niektóre z nich oznaczają najprawdopodobniej całe słowa, inne z kolei są symbolami fonetycznymi). W tym świetle transkrypcje de Landy nie mają żadnej wartości. Brasseur tego nie widział, co spowodowało, że wyczytał z ocalałych tekstów Majów rzeczy, których faktycznie nie było. Dziełem, które wzbudziło w nim największe zainteresowanie był tzw. "Kodeks madrycki" - utwór o charakterze wróżbiarskim i astrologicznym. Znalazły się w nim ponoć informacje o straszliwej katastrofie, która w 9937 p.n.e. pochłonęła wyspę bardzo dużych rozmiarów, ulokowaną gdzieś na Pacyfiku. Ocalała resztka mieszkańców skolonizowała najpierw Amerykę a potem również Egipt. Co najciekawsze, zaginiona wyspa nie nazywała się Atlantyda, ale Mu (!) - nazwa ta powstała w wyniku podobieństwa jakie Brasseur zauważył pomiędzy znakami odczytanymi przez de Landę jaku "m" i "u" a tymi znalezionymi przez siebie w kodeksie...
Miejsce 8. Teoria Augustusa le Plongeona .
Dociekania tego XIX-wiecznego atlantologa oparte były na osiągnięciach Brasseura. Opublikował on własny przekład "Kodeksu madryckiego". Według niego wyspa Mu (licząca 64 miliony mieszkańców) miała zatonąć jednej nocy, przyczyną tej katastrofy były wybuchy wulkanów. Le Plongeon twierdził również, że pomnik sfinksa upamiętnia męża "muwijskiej" księżniczki Moo, która szukała w Egipcie schronienia (ona sama natomiast była otaczana tak wielkim szacunkiem, że z czasem zaczęto ją czcić jako boginię Izydę).
Warto też wspomnieć o innych ciekawych "odkryciach" le Plongeona:
a) w zygzakach widocznych na nadprożu budowli Majów dopatrzył się drutów telegraficznych;
b) uważał, że ostatnie słowa Jezusa wypowiedziane na krzyżu były w języku Majów, a znaczyły "Teraz, teraz, tonąc, czarny atrament zalewa nos" (!)
Miejsce 7. Teoria Lewisa Spence'a
Oto człowiek, który swoimi interpretacjami mitów bije ona na głowę wszystkich na tej liście. Sprawa zaczyna się od tego, że oto na Atlantyku pojawia nam się nowa wyspa - Antilia (można ją zobaczyć na niektórych mapach z okresu prekolumbijskiego, jest ona, jeżeli chodzi o kształt i wielkość, całkiem podobna do Kuby) - przez tę wyspę Indianie mieli zawędrować do Ameryki, gdyż podobno była ona wielka i bardzo rozległa. Spence przenosi nas z tej oto Antilii na inna nieznaną wyspę zachodniego Atlantyku - "Yd laman Satanaxio" (co ponoć znaczy "Ręka Szatana"). Ta nazwa z kolei nasuwa mu na myśl pewną włoską opowieść o ręce, która gdzieś u wybrzeża Indii wysuwa się z morza i porywa ludzi. Oprócz tego "jest jasne", ze meksykański odpowiednik niezwykłego, bo posiadającego brodę boga Majów nosił miano "Wielka ręka" i miał atrybuty wulkaniczne. Ten bóg użyczył swego imienia wysepce o dziwnej nazwie niedaleko Antilii - co świadczy o tym, że w tym rejonie często zdarzały się trzęsienia ziemi. To natomiast jest dowodem, że Atlantyda rozpadła się na dwie części; wschodnią (która przetrwała w postaci Madery, Wysp Kanaryjskich) oraz zachodnią, która istniała właśnie jako Antilia (teraz są to Antyle, Bermudy i Azory) - brzmi jak bredzenie wariata, co nie?. Oczywiście Spence uważał, że Atlantyda jest źródłem wszelkiej cywilizacji. Dowodem na to była np. umiejętność mumifikacji zwłok, z którą wcześniejsza cywilizacja (Atlantydzi) zapoznała Egipcjan i Peruwiańczyków. Charakteryzowało go także zamiłowanie do szukania podobieństw pomiędzy wyrazami (wyszło mu, że Klejto przypomina Coatlicue a Atlas - Uitzilopotchil, oprócz tego łączył on króla Artura z egipskim Ozyrysem!) Każde ufortyfikowane miejsce na ziemi przypominało mu mury otaczające stolicę Atlantydy. Z kolei pochodzące z Ameryki wyobrażenie boga Quetzalocoatla, który dźwiga coś na grzbiecie jest dla Spence'a podobizną Atlasa dźwigającego świat. Najciekawszym pomysłem Spence'a jest to, że prawdziwy spadkobiercy Atlantydów schronili się w Szkocji (zgadnijcie, jakiej narodowości był pan Spence).
Miejsce 6. Teoria Ignatiusa Donnelly’ego.
Dla Donnelly’ego, podobnie jak dla Spence'a, Atlantyda była źródłem wszelkich cywilizacji Starego i Nowego Świata. Umieściłam go w tym spisie dlatego, że z szaleńczym uporem wierzył we wszystkie aspekty platońskiego przekazu. Uważał nawet, że ślub Posejdona z ziemską kobietą jest wydarzeniem autentycznym (imigrant poślubia miejscową kobietę, jego potomstwo rozrasta się w wielki naród) - mimo, że sam Platon wyraźnie stwierdzał, że jest to mit. Donnelly, chcąc pozostać wierny Platonowi, próbuje ulokować zatopioną wyspę na Grzbiecie Śródatlantyckim - argumentując, że jest to łańcuch, który kiedyś zapadł się pod wodę (tymczasem jest zupełnie odwrotnie, Grzbiet ciągle jest wypiętrzany, Donnelly o tym jednak nie wiedział). Był zwolennikiem teorii, że do katastrofy przyczyniły się wybuchy wulkanów i trzęsienia ziemi, dokumentując to znanymi przypadkami pochłaniania wysp przez morza czy oceany. Pomijał jednak przy tym jedną istotna sprawę - te zjawiska miały miejsca na bardzo małą skalę, nie było przypadku, aby jakaś wielka wyspa znikła z dnia na dzień w odmętach oceanu (obecnie znamy o wiele więcej dowodów obalających teorię Donnelly'ego jakoby Grzbiet był kiedyś ponad morzem oraz aby mieszkali tam ludzie: w skład Grzbietu nie wchodzą skały granitowe, które najczęściej budują tereny nad powierzchnią morza; licząc, że Atlantyda faktycznie zatonęła 9000 lat p.n.e., warstwa osadów na dnie Atlantyku powinna mieć zaledwie kilka metrów, ma dużo, dużo więcej; na powierzchni Grzbietu brak śladów działalności erozji - co w powietrzu jest nieuniknione; brak płyty tektonicznej, na której Atlantyda powinna się opierać i przede wszystkim całkowity brak śladów jakiejkolwiek ludzkiej działalności). Oprócz upartego trzymania się słów Platona, Donnelly z uporem poszukiwał dowodów na wspomnianą już wcześniej rolę cywilizacyjno twórczą Atlantydy. Jest m. in. autorem trzynastu tez, w których wyraża swoje poglądy na tę sprawę:
1. Przed 9600r. p.n.e. istniała na Atlantyku wielka wyspa, która sięgała na wschodzie prawie do Cieśniny Gibraltarskiej.
2. Platoński opis tej wyspy nie jest bajką, lecz relacją historycznie ścisłą.
3. Na Atlantydzie powstała pierwsza cywilizacja.
4. Atlantyda stała się państwem potężnym, a do tego na tyle ludnym, aby jej mieszkańcy zasiedlili Meksyk, deltę Missisipi, dorzecze Amazonki, zachodnie wybrzeże Ameryki Południowej, zachodnie wybrzeża Europy i Afryki, obszary wokół Bałtyku, Morza Czarnego i Kaspijskiego.
5. Atlantyda stanowiła pierwowzór raju (Pola Elizejskie, Asgard etc.).
6. Wyobrażenia bóstw w różnych mitologiach wywodzą się od królów i bohaterów Atlantydy, których wielkie czyny zostały utrwalone w opowieściach.
7. Mity Peru i Egipty są najbliższe religii Atlantydy, którą był kult słońca.
8. Egipt był najstarszą kolonią Atlantydy.
9. Europejskie kultury epoki brązu wywodzą się z Atlantydy, tam też opracowano technikę wytopu żelaza.
10. Alfabet fenicki wywodzi się z pisma Atlantyków, podobnie jak alfabet Majów (tak naprawdę Majowie nie znali pisma alfabetycznego).
11. Atlantyda była praojczyzną Ariów, Semitów, Egipcjan, ludów obu Ameryk.
12. Atlantyda zatonęła na skutek gigantycznego kataklizmu, który jednak nie był krą bogów, wraz z niemal wszystkimi mieszkańcami.
13. Nieliczni ocaleli udali się tratwami na wschód i zachód, by opowiedzieć historię zagłady, która stałą się źródłem późniejszych opowieści o potopie znanych zarówno w Starym jak i Nowym Świecie.
To właśnie na poparcie tych tez gromadzone były wszystkie "dowody" oto niektóre z nich:
- w czasach Donnelly'ego, gdy nieznane jeszcze były przeddynastyczne dzieje Egiptu, uważano, że cywilizacja ta pojawiła się nagle i niespodziewanie - Ignatius dorobił do tego teorię, że jej rozwój
był możliwy właśnie dzięki Atlantydom;
- według Donnelly'ego Indianie z Ameryki Środkowej twierdzili, ze ich przodkowie przybyli na
Jukatan ze wschodu z wyspy nazywającej się Aztlan (miał to miejsce w około 1100 roku n.e. - jednak Donnelly'emu to nie przeszkadzało);
- semickie i negroidalne rysy posągów wykutych przez mieszkańców Ameryki Środkowej miały
rzekomo dowodzić, że przodkowie ras żyjących dziś na całym świecie pochodzą z Atlantydy lub że Atlantydzi regularnie odwiedzali ich siedziby (a przecież to tylko dzieła sztuki, owoc wyobraźni, czego Donnelly chyba nie mógł zrozumieć);
- mitologia indiańska mówiąca o białych bogach (takich jak na przykład Wirakocza) miała
przechowywać wspomnienia o Atlantydach, którzy to właśnie byli tymi bogami;
- analogie pomiędzy pewnymi zjawiskami w kulturze egipskiej, babilońskiej, Inków lub Majów miały świadczyć o ich wspólnym korzeniu (piramidy - chociaż powstały w odstępie 2000 lat, kalendarz - chociaż Majowie mieli 18 miesięcy w roku a nie 12, mumifikacja zwłok - chociaż w inny sposób i innymi metodami);
- domniemane podobieństwa pomiędzy wyrazami z zupełnie różnych grup językowych (dla Donnelly'ego Atlantis czyli Aa(t)lantis, czyli Olintos to w końcu Olimpu. "Możemy zatem przyjąć, że gdy Grecy mówili, że bogowie mieszkają na Olympus (Olimpie), to to samo, jakby mówili, że mieszkają na "Atlantis" (Atlantydzie)”;
- mity (czasami bardzo dziwacznie interpretowane) - np. Egipcjanie głoszą, że pochodzą od Dwunastu Wielkich Bogów co musi oznaczać bogów Atlantydy czyli Posejdona, Klejto i ich dziesięciu synów.
Miejsce 5. Teoria Jamesa Churchwarda.
Ten samozwańczy pułkownik zawdzięczał swoją wiedzę tablicom przechowywanym w klasztorze w Indiach (oczywiście, o jaki klasztor, chodzi nie wiadomo). Jego zdaniem Mu leżała na Pacyfiku, a Atlantyda była jej kolonią. Została zatopiona, ponieważ jej mieszkańcy parali się magią. Zaginione wyspy Churchwarda były ogromne. Atlantyda obejmowała obszar całego niemalże północnego Atlantyku, a Mu była jeszcze większa. W pismach pułkownika wyraźnie znać nutę kolonializmu. Otwarcie głosi on wizję nadczłowieka panującego nad innymi prymitywnymi rasami, nadczłowieka, który niesie cywilizację. Dodatkową ciekawostką jest jakoby Churchward miał "wizje astralne", w których to widział "Toletków i Wenusjan" - mierzących 2,5 metra mieszkańców jakichś zupełnie nieznanych nam kontynentów.
strony: [1] [2] |
komentarz[20] |  |
|
|
|
|
|
| Komentarze do "Szalone teorie dotyczące Atlantydy" |
|
|
|
|
|
|
© 2000-2007 Elixir. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Designed by Kerm
Engine by Khazis Khull based on jPortal
|
|
|
