 Szukaj |
| >NASZE STRONY |
 MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
Statystyki |
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
VI Perun - najpotężniejszy z bogów, pan nieba i piorunów. Czasem pełnił funkcję boga wojny. Jego imię oznacza to samo, co dzisiaj piorun, grom, błyskawica. Perun zamieszkiwał według Prasłowian stare dęby, gaje dębowe lub szczyty wzgórz. Jego atrybutem był oczywiście grom. Jego sanktuarium istniało w okolicy Nowogrodu Wielkiego. Ślady kultu Peruna u Słowian zachodnich zachowały się tylko w nazewnictwie geograficznym. Znany w folklorze i nazewnictwie geograficznym Słowian południowych. Otaczany olbrzymią czcią przez Słowian połabskich. Jego posągi charakteryzowały się głową z czterema twarzami, rogiem obfitości w dłoniach i niekiedy wyrytą swastyką u dołu. Jego żoną była Perperuna - znana wśród Słowian bałkańskich.
Mieli trzech synów - bardzo ważnych dla Słowian:
Świętowita (Światowit, Swantewit) - boga wojny i urodzaju. Główny ośrodek jego kultu mieścił się w Arkonie na Rugii, gdzie w świątyni znajdował się ogromnych rozmiarów czterogłowy, drewniany posąg Świętowita, z rogiem obfitości w dłoniach, corocznie napełnianym nowym winem (w święto Libacji). W Arkonie istniała również słynna wyrocznia, dzięki której kapłan decydował o polityce plemienia (do wróżb wykorzystywano konia poświęconego bóstwu i rzucanie losów) oraz skarbiec świątynny pełniący funkcję skarbu publicznego Rugian. Kapłan dysponował też drużyną boga liczącą 300 konnych. Przez niektórych utożsamiany ze Swarożycem (Bruckner) przez innych z Perunem (Gieysztor), czasem z Rugiewitem. Błędnie nazywany Światowidem. Jego imię w tym przypadku zostało niewłaściwie przełożone z niemieckiego zapisu fonetycznego; nie miało nic wspólnego z widzeniem świata, a naprawdę znaczy mniej więcej tyle, co „zawsze święty”.
Jarowita - boga wojny i zwycięstwa. W 1128 r. w Wołogoszczy stała jego świątynia, w której przechowywano bogato zdobioną tarczę boga, uważaną za talizman miasta.
Rugiewita - również boga wojny. Rugiewit miał 2 synów - Porenuta i Porewita - bóstwa czczone, oprócz Rugiewita, w świątyni w Korzenicy (Gardziec Rugijski, obecnie niemiecki Garz) na Rugii, gdzie istniały drewniane posągi: Porenuta z 4 twarzami ( i piątą umieszczoną na piersi) oraz Porewita z 5 głowami.
VII Mokosz (Mokosza) - bogini natury, niektóre źródła mówią o bogu. Matka Ziemia. Miała czwórkę dzieci:
Jaryłę - boga rolnictwa,
Dolę - boginię ludzkiego losu,
Ubożę – dobrego, opiekuńczego ducha domowego. Według kazania pochodzącego z XV wieku dla Uboża zostawiano resztki z obiadu. Podobne istoty czczono na całej Słowiańszczyźnie. Na Rusi zwany Domowym.
Roda - boga płodności i narodzin dziecka, któremu pomagały jego liczne córki – Rodzanice, biorące pod opiekę ludzki los. W źródłach ruskich boginki lub demony losu i ludzkiej doli. Znane też Słowianom południowym. Rod jako bóstwo bliski jest także Doli - personifikacji losu i przeznaczenia. Podobno kobiety w czasie porodu wzywały Roda i Rodzanice, by ulżyły w cierpieniu i sprowadziły na świat zdrowe dziecko. Rodzanice rozstrzygały o losie człowieka zaraz po narodzinach.
Istniało oczywiście całkiem sporo innych bóstw:
Prowe - według "Kroniki Słowian" bóg szczególnie czczony przez obodrzyckie plemię Wagrów. Miejscem jego kultu był gaj dębowy pod Stargardem Wagryjskim, zniszczony w 1156. W obecności księcia i kapłana odbywały się tam sądy i zapewne wiece plemienne Wagrów. Imię boga, zapisane Prove lub Prone, próbuje się odczytać jako Prawo (personifikacja prawa).
Simargł - jego posąg wystawił w 980 roku książę Włodzimierz w Kijowie. Bóg ten jest pokrewny perskiemu Senmurwowi - skrzydlatemu potworowi o psiej głowie, który był stróżem drzewa życia.
Oczywiście w każdej religii musi się znaleźć miejsce dla czarnych charakterów. W tym przypadku zupełnie niewiele o nich wiadomo. Za tego złego w słowiańskiej mitologii robił Żmij – bóstwo o postaci właśnie takiej, na jaką wskazywałoby jego imię, nienawidzące boskiej rodziny, a szczególnie Peruna. Mało dobrego można się było spodziewać po Regrze i Poregrze.
Wredny bywał też Perepłut (Pereplut) – bóg wody. Nie tak do końca postać negatywna – zsyłał deszcze, rodził(?) ryby, zapewniał czystość wody.
strony: [1] [2] [3] [4] |
komentarz[19] |  |
|
|
|
|
|
| Komentarze do "Słowianie - religia" |
|
|
|
|
|
|
© 2000-2007 Elixir. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Designed by Kerm
Engine by Khazis Khull based on jPortal
|
|
|
