 Szukaj |
| >NASZE STRONY |
 MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
Statystyki |
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
RELIGIE WSCHODU - PARĘ SŁÓW O HINDUIZMIE
Azja jest kolebką szamanizmu i ojczyzną magicznego obrazu świata. Kultura wschodu jest bogata, barwna niczym wzór indyjskiej tkaniny, przesycona wieloma symbolami. Wschodnie religie od tysiącleci rozwijały wyższe sfery świadomości. Nigdzie indziej na Ziemi człowiek nie wniknął tak głęboko w własne wnętrze, psychikę.
W tym artykule chciałabym pokrótce przedstawić jedną z podstawowych religii wschodu - hinduizm. Tak przynajmniej tę religię nazywamy my, mieszkańcy zachodu, sami wyznawcy hinduizmu nazywają go sanatana dharma- ( po ludzku ^_^) wieczną prawdą, uniwersalną zasadą nieznającą początku ani końca. Wyjaśnia to bezpośrednio sens obranego przez hinduistów symbolu: koła ( dharma - ćakra). Hinduizm to bardzo stara religia, niezwykle żywotna i otwarta na nowe poglądy i mądrości, istniejąca od ponad 5000 lat.
Główne założenia hinduizmu
Nazwałabym hinduizm nauką o prawdziwej wolności. Sanatana dharma uczy jak wyzwolić się w pełni ze śmiertelnego świata. Podaje dwie możliwości : ascezę lub zanurzenie się w rzeczywistości widzianej. Zjednoczenie się z Absolutem (wiecznością) stanowi prawdziwy cel życia każdego hinduisty. Co ciekawe, są dwa stany osiągnięcia wieczności : kaiwalija lub moksza. Kaiwaliji to osiągnięcie doskonałości duszy, czyli stanu w którym ona niczego już nie potrzebuje, jest wolna i niezależna od niczego. Moksza to z kolei najwyższy cel (albo stopień wtajemniczenia, jak kto woli) - ostatecznie uwolnienie się od świata, ludzkich uczynków i kolejnych wcieleń.
Bardzo istotnym elementem dla wyznawcy wiecznej prawdy jest świętość świata ożywionego i nieożywionego: robaka, krowy, słonia, drzewa, kamienia.
Wedy i cała reszta
Jak każda religia, tak i hinduizm posiada obszerny zbiór tekstów religijnych. Powstawały one baaardzo długo. Niech Wam wystarczy to, że ich objętość (samych wed) jest sześciokrotnie większa od objętości Biblii. Wedy to spisywane przez poetów, ascetów i filozofów
(nazywanych ogólnie rysiami - czyli świętobliwymi mężami), od około 1500 r.p.n.e, mądrości i mity hinduistyczne. Wedy ujęte są w trzy działy: Rygwedę, Samawedę oraz Jadżurwedę. Jest też czwarty dział, napisany około 900r.p.n.e. - Atharwaweda - zbiór zaklęć magicznych.
Do poszczególnych wed powstały teksty regulujące korzystanie z treści wed w życiu codziennym. Teksty te nazwano brahmanami. Całą resztę (oj, jestem profanem), jak i wedę czytano jedynie w leśnych pustelniach (brahman= należący do lasu).
Upaniszady, czyli „ przysiąść się do kogoś”
Do literatury śruti prócz Wedy zaliczamy jeszcze upaniszady - teksty o treści mistycznej, traktujące o tożsamości indywidualnej każdego człowieka (Ataman, Brahman i połączenie duszy z praźródłem - w ogromnym skrócie myślowym. Jeśli wyrazicie taką wolę, napiszę o tym mały artek).Teksty te powstały w latach 800-600 p.n.e. Co ciekawe, upaniszady oddziaływały na filozofię hellenistyczną i tą drogą właśnie wiele idei przekazanych w tej literaturze przedostało się do filozofii zachodu.
Mahabharata
Literaturę hinduistyczną dzielimy na literaturę śruti (wedy i upaniszady) i teksty smryti nauczane przez mędrców i zapamiętywane przez ich uczniów. W skład smryti zaliczamy epopeje, purany i sutry. Najważniejszą epopeją indyjską jest Mahabharata. Tekst ten liczy 106000 wersów. Jest to najdłuższe dzieło literatury światowej, nad którym pracowano zgoła 7 wieków. Nie będę go tu streszczać. Napiszę tylko, że jest to opowieść o miłości, magiczna i mistyczna. Mówiąc kolokwialnie: warta ugryzienia. W skład Mahabharty wchodzą jakby dwie osobne historie, części: Bhagawadgita oraz Ramajana.
Bóstwa
Panteon bóstw hinduistycznych jest bardzo bogaty i złożony. Do najważniejszych, najbardziej znanych zalicza się Brahma, Wisznu, Śiwa, Kryszna, Ganeśa, Lakszmi i Kali
Brahma - najwyższy bóg, Absolut, stwórca i opiekun świata. Przedstawiany jako czterogłowy i czteroroczny człowiek. W dłoniach trzyma zazwyczaj lotos, różaniec, łyżkę ofiarną i naczynie z wodą z Gangesu.
Wisznu - bóg chroniący świat i dharmę (czyli wszystko, "co czyni prawdziwą istotę” a zatem moralność, etykę, porządek prawny we wszechświecie i fundament religii), stwórca wszechświata. Z jego pępka wyłonił się kwiat lotosu, z którego zrodził się Brahma.. Opiekun i nauczyciel ludzi, pogromca potworów, wyobrażany z czteroma rękami, siedzi na ptaku Garudzie albo na wężu Sieszy, czasem na kwiecie lotosu. Wisznu ma 10 wcieleń (będzie
o tym artek w przyszłości).
Siwa - trzyoki bóg, stwórca, opiekun i niszczyciel świata. Bóstwo płodności czczone pod falliczną postacią lingi. Symbol zmysłowości i ascezy, opiekun literatury, tańca, dramatu. Mąż Kali- Parwati. Przedstawiany jako jogin, linga lub pląsający Nataradża. Czasem Siwa łączony jest z Rudra - wedyjskim bogiem burzy. Śiwę nazywa się również Mahawedą (wielkim bogiem) lub Mahajoginem (wielkim jogiem) Ma jeszcze 1008 innych imion.
W południowych Indiach znajduje się świątynia, w której 1008 lingi Siwy stoi w cokołach joni (organ płciowy jego żony).
Trzy powyższe bóstwa tworzą trójpostaciowe bóstwo Trimurti: Brahma - stworzyciel świata, Wisznu - opiekun życia i Siwa- bóg śmierci… Są to trzy najważniejsze bóstwa dla religii hinduistycznej.
Kryszna - jest to jedno z 10 wcieleń Wisznu (dokładniej 8 wcielenie). Bóg pasterzy, jeden z bohaterów Mahabharaty, przez hindusów uznawany za zbawiciela i otaczany wielką czcią. Bóg słońca i ognia.
Ganeśa - słoniogłowy bóg mądrości i szczęścia, syn Śiwy i Parawati. Zapewnia ludziom sukces w życiu doczesnym i duchowym. Czczony głównie przez indyjskich studentów. Cieszy się też poważaniem wśród kupców.
Lakszmi - bogini piękna, rozkoszy, szczęścia i bogactwa, zrodzona z piany oceanu mlecznego, wyobrażana uśmiechnięta i siedząca na kwiecie lotosu. Lotos to kwiat tej bogini. Trzyma go w dłoni, oczy jej są z lotosu, a skóra jej ma barwę tego kwiatu.
Kali - czarna matka Ziemi, czarna Śakti. Symbol odnawiającego się ciągle czasu. Uosabia ona akt stworzenia, zachowania i zniszczenia. Jako Śakti przedstawiana w miłosnych pozycjach z Śiwą. Ma dwa oblicza: pożerająca, niszcząca, okrutna Kali lub łagodna i opiekuńcza Śakti. Wyobrażana jako ohydna jędza wysmarowana krwią, z obnażonymi zębami i wysuniętym językiem. Ma cztery ręce, przedstawiana naga z girlandą czaszek, pasem z uciętych rąk.
(opisy bogów zaczerpnęłam w głównej mierze ze „Słownika wyrazów obcych”
Władysława Kopalińskiego).
Tak pokrótce (najbardziej możliwy skrót ^__^) przedstawić można tak bogatą religię jak hinduizm. W kolejnych artykułach bardziej szczegółowo opiszę bogów, święta, symbole i zwyczaje hinduizmu.
Menei. |
komentarz[17] |  |
|
|
|
|
|
| Komentarze do "Religie Wschodu - parę słów o hinduizmie." |
|
|
|
|
|
|
© 2000-2007 Elixir. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Designed by Kerm
Engine by Khazis Khull based on jPortal
|
|
|
