 Szukaj |
| >NASZE STRONY |
 MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
Statystyki |
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
DWa po DWa
Co można wycisnąć z: Krasnoluda
Ostatnimi czasy mieliśmy lekki chaos wiec czas trochę podsystematyzować. W następnych paru felietonach zajmę się paroma z większych ras fantasy. Zobaczymy co można z takim fantem zrobić.
Zacznijmy od tego, że dłuższy tekst opracowujący krasnoludzką rasę dla pewnego świata znajduje się na forum-PBFie Windsaw. Nie sądzę jednak, by komuś się chciało przez to brnąć jeśli nie musi, więc przejdźmy do konkretów.
Jaki jest krasnolud każdy widzi: niski i brodaty. Tylko czemu brodaty? No wiem, mamy sporo wizerunków i na wszystkich mamy brodę, tylko czemu? Ludzie mają nie mniejszy brodzi potencjał, a się czasem golą. Tu powinna podrzucić odpowiedź krasnoludzka kultura. Będzie ona różna zależnie od świata, ale dać nadal powinna. Ja przykładowo podrzuciłem taką, że brodę utożsamia się z honorem i ścina ją przestępcom. Chcąc skonstruować rasę, a przez to po części świat dobrze i ciekawie, należałoby się rozprawić w ten sposób z niemal każdą cechą.
Co z charakterem? Tu słyszałem takie góry bzdur, że lepiej iż siedzę. Już nawet załóżmy, że krasnoludy to rasa trzymająca się razem i oszczędźmy większych rozbić kulturowych wewnątrz (bo małych nie unikniemy np. między robotnikiem i kupcem). Ciągle zostają rasowe schematy traktowane jak pełen opis. Chciałbym zobaczyć jak ktoś wszystkich ludzi tak podsumowuje.
Owszem pewne cechy wiodące mogą być, ale pomówmy o konkretnym krasnoludzie. Co wiemy o jego charakterze? Praktycznie nic. Może się bowiem zdarzyć niehonorowy, abstynent. Łotr taki, że najgorszy drow wygląda przy nim jak harcerz, który nie przypomniał o złotówce reszty staruszce kupującej ciasteczka.
Ile nam jednak zostaje krasnoluda w krasnoludzie? W brew pozorom całkiem sporo. Wiemy bowiem już w jakiej się wychował kulturze. Takie rzeczy siedzą głęboko, nawet wtedy, a może wręcz zwłaszcza, kiedy staramy się być na opak. Jak takie grupy, które twierdząc, że nie wierzą w przesądy spotykają się i ostentacyjnie tłuką lustra. Nasz krasnolud będzie łapał inne aluzje, śmiał się z innych rzeczy i ogółem mimo, że mówi tym samym językiem to ciągle brzmi jakoś inaczej. Składa się bowiem niemal cały ze smaczków. Drobnych rzeczy jak wchodzenie do pokoju czekając aż go ktoś ochrzani i sprowokuje do burdy, bo wśród jego ludu powinien zapukać. Ach jakie to może być irytujące, gdy nikt nie zwróci uwagi na tak ordynarne chamstwo.
Ale pójdźmy o krok dalej. Co jeśli nasz przypadek eksperymentalny wychował się w całości wśród ludzi? Słyszeliśmy chyba wszyscy o osobach wychowanych przez wilki. Chodziły na czterech „łapach” i próbowały robić to co reszta watahy, mimo, że fizjologia stawała trochę okoniem. Po osiągnięciu pewnego wieku nie były się one w stanie nauczyć mówić. Nic więc specjalnie nie wskazuje, że krasnolud byłby mniej ludzki niż człowiek może być wilczy. No może tylko nie rzadka ksenofobia wobec takiego „naturalizowanego”. To jednak temat na cały oddzielny felieton.
Skoro więc na jednostce wiele nie zrobimy wróćmy do krasnoludzkiego społeczeństwa. O tym niestety rzadko gdzie można poczytać spójnie trochę więcej. Okazuje się ono zazwyczaj odrobinkę modyfikowanym ludzkim. Właściwie w porządku, człowiek wytworzył taki wachlarz kultur, że mógłby obsadzić dziesiątki, setki ras, w tym połowa kosmitów do s-f.. Źle się jednak dzieje, gdy wyciąga się kultury nam bliskie i rozpoznawalne bez odpowiednio mocnego zmiksowania. A pole do popisu jest jak rzadko. Skoro rasa żyje głównie z wydobycia złóż i obróbki metali, co się na ziemi nie zdarzyło raczej, oznacza to że wytworzyli kulturę wręcz unikalną. Niemal każda jej specyficzna cecha mogła się przerodzić w zwyczaje i obyczaje. W inne od naszych mechanizmy. Można przykładowo zapomnieć o koźle ofiarnym we wszelkim jego rozumieniu. Zapomnieć o wielu rzeczach tak dla nas oczywistych, że aż nie do uwierzenia iż mogłyby nie funkcjonować. Odrzucając mechanizmy działające niemal we wszystkich ludzkich kulturach możemy wreszcie wyjść z siebie i stworzyć INNĄ rasę. Nawet jeśli nadal będzie to swojski krasnolud z toporem, bo czemu by nie?
Jest to trudne i pracochłonne, nie przeczę. Inne będą problemy społeczne, inne powiedzonka i nawiązania. Nawet poczucie humoru się trochę zmieni. W końcu kawału o blondynkach nie załapie, a wybuch śmiechu wywoła rzucona uwaga o niebezpiecznych lawinach.
W RPG taki czysty krasnolud nie przebywający ostatnimi laty wśród ludzi byłby czystą katorgą. Wymagałby nadludzkich wysiłków ze względu na przepaść kulturową głębszą niż rów mariański, a sukces oznaczałby, że nikt nas nie zrozumie. Lżejsza „uczłowieczona” wersja, znająca ludzkie zachowania mogłaby za to stanowić sama w sobie klejnot sesji. Nie tylko bowiem sf może się bawić socjologią i kulturą.
W każdym przypadku gdy tworzymy świat wstawiając pasujący i teoretycznie znany element spójrzmy czy przypadkiem nie kipi w nim od wiązanego uproszczeniami potencjału.
Driden Wornegon
PS: I wyszło ze mnie, że studiuję socjologię kultury. |
komentarz[17] |  |
|
|
|
|
|
| Komentarze do "[2po2] Co możemy wycisnąć z: Krasnoluda" |
|
|
|
|
|
|
© 2000-2007 Elixir. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Designed by Kerm
Engine by Khazis Khull based on jPortal
|
|
|
