 Szukaj |
| >NASZE STRONY |
 MAIN |
|
|
GRY FABULARNE |
|
|
GRY cRPG |
|
|
FANTASTYKA |
|
|
PROJEKTY |
|
|
|
|
Statystyki |
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0 |
|
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Świetliści
Pierwsze promyki słońca oświetliły soczysto zielone równiny Tehrani. Woda w strumyku szemrała nieśmiało nadając ciszy swoistego smaku. Pod samotnie stojącym starym drzewem, obok stosu kamieni leżał młody człowiek odziany w czerwone powłóczyste szaty. Na głowie miał lekko podniszczony kapelusz w tymże samym kolorze. Na pierwszy rzut oka rozpoznać można było w nim czarodzieja. Nie było ich wielu w krainach, ale profesja ta, a raczej dar, stawała się coraz sławniejsza. Nie był to mag byle jaki. Młody mężczyzna pochodził w prostej linii od jednego z członków sławetnej grupy poszukiwaczy przygód, którym sam bóg Willquer objawił tajemnice władania siłami przyrody. Do dziś historia ta jest tematem, który bardowie najchętniej poruszają w swych pieśniach i balladach. Tuż obok mężczyzny leżały jego juki zapakowane w plecak. Taki ekwipunek zwykle był noszony na plecach swego właściciela. Ten jednak spoczywał na plecach żywiołaka ziemi, który to teraz sprawował piecze nad bezpieczeństwem snu swego pana. Z pakunku wytoczyła się kula z czarnego kryształu, spopielając trawę w promieniu kilku centymetrów. Wieko ekwipażu było nieco uchylone i zobaczyć by w nim można było mały czarniawy woreczek - najcenniejszą rzecz posiadaną przez maga. Wykonany ze skóry Smoka Cienia, zawierający w sobie jeden z najniebezpieczniejszych, najcenniejszych i najbardziej pożądanych wytwór ludzkich oraz elfich rąk. Proszek życia. Niedbały młodzieniec w swej nierozwadze nie dość mocno zawiązał woreczek i gdyby był przechylony, zawartość mogłaby się wysypać. Strach pomyśleć co by się mogło wtedy stać. W wiązaniu świeciła tylko malutka dziurka, Tak małą że nic nie mogłoby się przez nią przedostać. Słońce niedawno rozpoczęło swą wędrówkę po nieboskłonie. Kierowało się w stronę południa. Jeden promyk padł na woreczek, przedostał się przez dziurę i oświecił kilka ziarenek znajdującego się w nim proszku. Tyle wystarczyło. Proszek dawał życie wszystkiemu z czym miał styczność. Jedynie skóra smoków z Wyżyny Cienia, kompletnie odpornych na wszelkie rodzaje magii pozwalała przechowywać ów proszek. Kilka ziarenek oświetlonych promieniami słońca poruszyło się nieznacznie i wyleciało z woreczka. Zaczęły szybować powoli w kierunku świetlistej kuli wiszącej na nieboskłonie. Los jednak nie pozwolił zdarzeniom biec tak, jak im się podoba, postanowił wtrącić swoje trzy brązowe monety. Kiedy ziarenka przelatywały nad śpiącym człowiekiem, dokładnie nad jego twarzą, z ust wydarł się oddech, tchnienie. To samo czym bogowie wbrew elfom, powołanym do życia ludziom nadali rozum. Swym Tchnieniem przekazali część siebie, Moc Życia, czyniąc z ludzi rozumną rasę. Teraz Tchnienie śpiącego człowieka z pomącą zbiegu okoliczności opłynęło siedem ziarenek proszku. Gdyby ktoś obserwował stare samotne drzewo na pewno byłby świadkiem narodzin. Jednak te narodziny odbyły się bez świadków. Gdyby ktoś podkradł się na odpowiednią odległość na pewno spostrzegłby siedem świetlistych postaci stojących nad jednym śpiącym człowiekiem. Zdziwiłby się pewnie widząc jak postacie rozpływają się w promieniach słońca, i pojawiają na moment przechodząc w cieniu rzucanym przez drzewo. Nikomu jednak nie było dane tego oglądać.
Autor: Kedstone.
Korekta: Boromir |
komentarz[24] |  |
|
|
|
|
|
| Komentarze do "Świetliści" |
|
|
|
|
|
|
© 2000-2007 Elixir. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Designed by Kerm
Engine by Khazis Khull based on jPortal
|
|
|
