..:: ELIXIR | Gry Fabularne(RPG) | Gry Komputerowe(cRPG) | Fantastyka | Forum | Twoje Menu Ustawienia
   » Menu

   » Recenzje

   Szukaj
>NASZE STRONY
 MAIN
:: Strona Główna
:: Forum
:: Chat
:: Blogi

 GRY FABULARNE
:: Almanach RPG
:: Neuroshima
:: Hard HEX
:: Monastyr
:: Warhammer
:: Wampir
:: D&D
:: Cyberpunk2020
:: Earthdawn
:: Starwars
:: Arkona

 GRY cRPG
:: NWN
:: Baldurs Gate
:: Torment
:: Morrowind
:: Diablo

 FANTASTYKA
:: Literatura
:: Tolkien
:: Manga & Anime
:: Galeria

 PROJEKTY
:: Elcards
:: Chicago

   Statystyki
userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0

Wiersze cz. 1




Ludzka miłość zawiodła.
Ktoś wezwał Anioły,
to samotność ludzkiego umysłu,
serca i duszy.
Zniszczone przez czas milczy,
mówiąc ze mamy jeszcze szanse.
Niesie przesłanie byśmy w ból wkroczyli ochoczo
i z czołem wzniesionym,
byśmy Los przyjęli
i w noc zanurzyli
i w płomień.
Lecz pytam się dlaczego
drzwi zamknęliście przed aniołami?
Wszakże strach jest rzeczą ludzką,
kiedy jednak zaufacie?
Przyjmijcie ich z godnością i honorem
bo ileż można się bronić przed nimi.
Oni nie walczą lecz pomagają.
I znowu zadajecie sobie to pytanie:
Czy na długo tu pozostanę?
Ojcze!
Ojcze, płaczę bo Anioły nie zasłużyły na to by umrzeć...
Pozwól spróbować jeszcze raz,
Panie...


Jesteśmy jednością
połączeni niewidzialną wstążką niewinności.
Ja i Ty,
dwa ciała i oddzielne umysły,
a jednak miłość zespolona,
nienaruszona a jednocześnie tak dobrze nam znana.
Cichy szept naszej wiary w dobro
słychać miedzy śpiewem aniołów...
Drżącymi dłońmi sięga po nas
Pani Niepokoju,
lecz broni nas szelest traw i powiew naszych skrzydeł.
I znowu wstaje dzień,
nasze twarze oświetlone bladym światłem słońca,
śnimy o sobie nawzajem,
budzimy się dla siebie nawzajem
i idziemy ku bram ogrodom Światła,
aby powrócić w do skorupy czasu
i ukryć się przed ciemnością tego świata.
A Twój uśmiech nieskalany mrokiem
daję mi siłę do walki...


Stojąc na skale
tłumię złość na świat.
Kochając i nienawidząc,
nieznaną droga idąc,
Szukam odpowiedzi na nieznane pytania
Wolność - to słowo dla mnie ciągle istnieje.
Płomyk nadziei - jeszcze we mnie promienieje.
Wierze, ufam i kocham...
Te słowa dobrze wam znane, lecz zapomniane.
Fortepian gra moją melodie,
delikatne nuty płyną miedzy moimi słowami
niczym piórka aniołów między ich śpiewem.
Patrzę przez okno nadziei
Widzę światło księżyca oraz gwiazd.
Dlaczego nie mogę ich dotknąć?
Dlaczego niemożliwe nie może stać się możliwym?


My-last-dreams.
komentarz[20] |

Komentarze do "Wiersze, wiersze"



Musisz być zalogowany aby móc oceniać.


© 2000-2007 Elixir. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Designed by Kerm
Engine by Khazis Khull based on jPortal


   Sonda
   Czy ewolucja idzie w dobrym kierunku?
Jasne, tylko tak dalej.
Nie mam zdania.
Nie wszystko mi się podoba, ale
Nie widzę potrzeby.
To krok wstecz.
Musisz być zalogowany aby móc głosować.

   Top 10
   Bogowie greccy
   Fantasy jako ...
   Przeznaczenie
   Apokalipsa 20...
   Wilkołaki
   Legenda o kró...
   Bogowie grecc...
   Chupacabra
   Egipscy Bogow...
   Inspiracje ku...

   ShoutBox
Strona wygenerowana w 0.021688 sek. pg: