Elixir: Fantastyka - Poezja okienna

Ustawienia

» Menu

» Recenzje

Szukaj

>NASZE STRONY
MAIN
	:: Strona GĹĂłwna :: Forum :: Chat :: Blogi
GRY FABULARNE
	:: Almanach RPG :: Neuroshima :: Hard HEX :: Monastyr :: Warhammer :: Wampir :: D&D :: Cyberpunk2020 :: Earthdawn :: Starwars :: Arkona
GRY cRPG
	:: NWN :: Baldurs Gate :: Torment :: Morrowind :: Diablo
FANTASTYKA
	:: Literatura :: Tolkien :: Manga & Anime :: Galeria
PROJEKTY
	:: Elcards :: Chicago

Statystyki

userzy w serwisie:
gości w serwisie: 0

POEZJA OKIENNA

mrok zapadł nagle
ni stąd ni zowąd
wyglądając przez okno
czerń wpełza przed oczy
patrz ćma leci delikatnie
skrzydła otwiera i zamyka
usiadła
spija z liścia kroplę mroku
pogryzając ciszą
****************************************
moje miasto okienne

już wieczór zapadł
a wokół
mrok niby gwarny tłum
bezkształtnych cieni
już wzeszły gwiazdy
latarniowe
snopek światła wcale
a wcale nie oświetla
budzą się do życia
neony
a nad wszystkim królują
Zamek i Pałac
oświecone
moje miasto okienne
- nocą
**************************************
Niewyczerpalna oda do

Nadeszła piękna
tak nieuchwytna
stąpająca delikatnie
Rzuciła jagodami
zostawiła we wszystkim
myśl złotego tchnienia
Promienie słońca
pokierowała tam gdzie trzeba
Usiadła na łące
rozsiewając dokoła
czerwcowy zapach

A nazywała się...

**************************************

już są światła, już orkiestra
i już będzie grać
piękność kobiet i ich sukien
tylko podziwiać

i ja w sukni jak marzenie
z lekkim uśmiechem
piękne wielkie żyrandole
zapalą świece

to nie moje jest marzenie
taki już mój los
ale zniknę i zostanie
po mnie jasny włos

zrozum mnie, to nie mój duch
ja nie to kocham
mój bal dzisiaj również będzie
przekonaj się sam

moja suknia to noc czarna
z rozbłyskami gwiazd
będziemy tańczyć ze szczęściem
wśród zroszonych traw

orkiestra również przybędzie
to jest świerszczy gra
w drzewach cichy szelest wiatru
tylko ty i ja
*************************************

siedzę i patrzę
i patrzę w gwiazdy
(a gwiazdy się mnożą na moich oczach)
myślę o rzeczach
którymi żyję
(a obłok sentymentu cicho mnie osnuwa)
marzę o tym
co tak dalekie
(w marzeniach niebo jest też gwiaździste)
a jedno marzenie
właśnie się spełnia
(nie wszystkie marzenia są niedorzeczne)
*******************************************
o, i jeszcze trzeci tez może być:
o! sosnowe damy
o głowach potarganych
o pnie, drzew podpory
w otulinie kory
o sosnowe drzewa
co tkwi w waszych trzewiach?
o sękate konary!...

jak ten las jest stary...

mrok zapadł nagle
ni stąd ni zowąd
wyglądając przez okno
czerń wpełza przed oczy
patrz ćma leci delikatnie
skrzydła otwiera i zamyka
usiadła
spija z liścia kroplę mroku
pogryzając ciszą
****************************************
moje miasto okienne

już wieczór zapadł
a wokół
mrok niby gwarny tłum
bezkształtnych cieni
już wzeszły gwiazdy
latarniowe
snopek światła wcale
a wcale nie oświetla
budzą się do życia
neony
a nad wszystkim królują
Zamek i Pałac
oświecone
moje miasto okienne
- nocą
**************************************
Niewyczerpalna oda do

Nadeszła piękna
tak nieuchwytna
stąpająca delikatnie
Rzuciła jagodami
zostawiła we wszystkim
myśl złotego tchnienia
Promienie słońca
pokierowała tam gdzie trzeba
Usiadła na łące
rozsiewając dokoła
czerwcowy zapach

A nazywała się...

Nimrodel.

komentarz[5] |

Komentarze do "Poezja okienna"

Musisz być zalogowany aby móc oceniać.

Sonda

Top 10

   Bogowie greccy
   Fantasy jako ...
   Przeznaczenie
   Apokalipsa 20...
   Wilkołaki
   Legenda o kró...
   Bogowie grecc...
   Chupacabra
   Egipscy Bogow...
   Inspiracje ku...

ShoutBox

Strona wygenerowana w 0.020738 sek. pg: